مسعود اقبالی در گفتگو با خبرنگار ورزشی راسخون، با اشاره به پیروزی تیم ملی فوتبال ایران مقابل تیم ملی بوسنی در دیداری دوستانه اظهار داشت: تیم ملی بوسنی همان طور که انتظار هم می رفت، از شرایط خوبی برخوردار نبود و بازیکنان درجه ی دوم خود را در زمین گذاشته بود. نزدیک 9 بازیکن اصلی این تیم نبودند که شاکله ی اصلی حریف را تشکیل می دادند. از اوایل بازی کیفیت تیم بوسنی مشخص شد. چرا که دیدیم 2 اشتباه محرز و خطرناک در دفاع داشتند که نشان داد آنها از شرایط ایده آل دورند. خط دفاع بسیار ضعیفی داشت و خط هافبک و حمله ی آنها هم زیاد هماهنگ نبودند و تعریفی نداشت. تیم ملی ایران اما تعدادی از بازیکنان اصلی خود را داشت و برخی ها هم به قول سرمربی آمده بودند تا محکی بخورند و کیفیت آنها مشخص شود. صادق محرمی، عابدزاده، قلی زاده، خلیل زاده و یکی دو نفر دیگر هم مورد آزمایش قرار گرفتند که سرمربی ببیند آیا به درد تیم ملی می خورند یا نه. تیم ما ظاهرا با سیستم 3-4-3 بازی می کرد ولی بعضی اوقات 4-4-2 می شد. مهم بود که بازیکنان در نقش های خود خوب ظاهر شوند.
 
آمار می گوید تیم ملی ضعف های زیادی دارد
وی افزود: در نیمه ی اول تا حدودی در زمین حریف با پرس سعی می کردیم که توپ گیری کنیم و بعد به گل برسیم. البته این کار را خوب انجام دادیم اما گلی زده نشد. آمار زبان فوتبال است. در طول 90 دقیقه سانتر از جناحین نداشتیم. در حفظ توپ و مالکیت مشکل داشتیم. در زدن شوت به چهارچوب دروازه فاجعه بودیم. حتی به سمت دروازه هم شوتی زده نشد تا ببینیم چکاره ایم. مهمترین اصل فوتبال که حفظ توپ است ما متاسفانه هم در باشگاه ها و هم تیم ملی این مشکل را داریم. این اصل بنیادی باید در دوران کودکی و در آکادمی ها با بازیکنان کار شود. این مشکل تیم ملی نیست و باید باشگاه ها روی این نقیصه کار کنند. تیم ملی در زمان پرس حریف، نمی تواند حفظ توپ کند و عدد پاس ها به 3 هم نمی رسد. در نیمه ی دوم بیشتر تیم ما دفاع کرد. خیلی خوب از فاز تهاجمی به فاز دفاعی برمی گشتیم و این کار هم به خوبی انجام می شد. اما مشکل آنجا بود که وقتی صاحب توپ می شدیم، برنامه ای برای ضدحمله یا انتقال توپ از دفاع به حمله نداشتیم. البته نبود چند بازیکن کلیدی تیم از جمله طارمی و جهانبخش نبودند. البته کاوه رضایی با گلی که به ثمر رساند نشان داد که در اروپا توانسته اند به او آموزش بدهند که چگونه ضربات را بزند. مهدی قایدی هم گل قشنگی زد که البته روی نقطه ضعف مدافعان حریف بود.
 
خوشبینم؛ می توانیم عراق و بحرین را ببریم
مدرس ای اف سی و پیشکسوت فوتبال ایران تصریح کرد: هدف ما از این بازی های دوستانه شناخت استراتژی بازی، شناخت بازیکنان و برنامه ی ما در دفاع و حمله است. مربی تیم ملی همین نقش را دارد. شناسایی نقاط ضعف هم در بازی های دوستانه ی زیاد میسر می شود. متاسفانه ما نمی توانیم به دلایل مختلف سیاسی و هم اقتصادی بازی های دوستانه ی زیاد و با تیم های باکیفیت انجام دهیم. مجبوریم با تیم های درجه ی 2 یا 3 بازی کنیم که این تیم ها نمی توانند ما را محک جدی بزنند و مشکلات ما نمایان شود. فعلا این 2 بازی دوستانه را با اسکوچیچ بردیم و جابه جایی بازیکن هم داشتیم اما باید سعی کنیم که با این تغییرات به ترکیب اصلی و آرایشی که قرار است مقابل عراق و بحرین بازی کنیم، برسیم. به رغم اینکه بازیکنان ایرانی فوتبال را به صورت اصولی و استاندارد در مدارس فوتبال و باشگاه ها آموزش نمی بینند اما به تیم ملی خوش بینم. بردن عراق و بحرین زیاد شکل نیست به شرطی که بازیکنان را در آن بازه ی زمانی در اختیار داشته باشیم و آماده باشند. اگر تیم ما کامل باشد توان شکست هر 2 تیم را داریم.
 
حاج صفی انگیزه ی لازم را برای تیم ملی ندارد
مسعود اقبالی گفت: مربی تیم ملی در نیمه ی دوم بازی با بوسنی 2، 3 بازیکن به زمین آورد که بعد از بازی گفت اشتباه کرده و آن تعویض ها سیستم و برنامه اش را به هم ریخته است. مربی تیم ملی نباید برای راضی نگه داشتن بازیکنان به آنها بازی دهد. بازیکنی که تغییر می کند و وارد زمین می شود باید وظیفه اش تعریف شده باشد. متاسفانه سرمربی تیم ملی گاهی گاف می دهد و حرف هایی می زند که نباید بزند. در همه جا تغییرات در تیم ملی ناگهانی صورت نمی گیرد. اگر به تیم ملی آلمان نگاه کنید از جام جهانی تا الان نهایتا 4، 5 بازیکن به آنها اضافه شده است. زمانی تغییرات گسترده است که تیم پیر شده باشد. تیم ملی ما بازیکنانی دارد که هم تجربه ی خوبی دارند و هم سنشان مناسب است. احسان حاج صفی بیش از 100 بازی برای تیم ملی انجام داده و طبیعتا آن انگیزه ی لازم را ندارد که 90 دقیقه بازی کند. دژاگه و شجاعی را کنار گذاشته است و کار خوبی کرده. حاج صفی آن توانایی لازم را برای تیم ملی ندارد. ما بازیکنان جوان باکیفیت و باانگیزه زیاد داریم که می توانند به تیم ملی کمک کنند.
 
کی روش هم در انتخاب بازیکن مستقل نبود
وی خاطرنشان کرد: خیلی از بازیکنان تیم ملی بیرون از ایران بازی می کنند و این خیلی خوب است. این بازیکنان در شرایط مسابقه هستند. بازیکنانی مثل پورعلی گنجی، محرمی، قلی زاده، کاوه رضایی، شجاع خلیل زاده دارند در تیمشان بازی می کنند اما بازیکنی که 5 دقیقه هم در باشگاهش بازی نمی کند اما اسمش لژیونر است نباید به تیم ملی دعوت شود. در لیگ داخلی بازیکنانی داریم که هم باکیفیت هستند و هم می توانند مکمل خوبی برای لژیونرهای ما باشند. صادق محرمی و قلی زاده هنوز برای دعوت شدن فرصت دارند و برایشان زود است. قلی زاده مقابل بوسنی خیلی تک روی می کرد و انگار انسجام تیمی برایش تعریف نشده بود. البته برخی فشارها روی سرمربی تیم ملی برای دعوت و عدم دعوت برخی بازیکنان وجود دارد. برخی مسائل وجود دارد که سرمربی تیم ملی مجبور است از آن تبعیت کند. همیشه این مسائل بوده است و در زمان کی روش هم چنین چیزهایی وجود داشت.
 
دلالان در فوتبال ما مدیر عوض می کنند
پیشکسوت فوتبال ایران افزود: الان حتی شبکه دلالیزم به تیم ملی هم رسوخ کرده و در دعوت بازیکنان تاثیر دارند. وقتی بازیکنی وارد تیم ملی شود، قیمتش بالا می رود و دلال ها از این طریق پول بیشتری به جیب می زنند. آنها هرکاری می کنند تا بازیکن تحت قراردادشان ملی پوش شود. این دلال ها این قدر در فوتبال ما قدرت پیدا کرده اند که مدیر عوض می کنند. در لیگ برتر سرمربی داریم که بازیکن جابه جا می کند. بازیکن و حتی مدیر به باشگاه های دیگر می دهد. از این طریق هم پول در می آورند. وقتی این طور فعالیت ها باشد، فوتبال فاسد می شود. اکثر باشگاه های ما ورشکسته هستند و مشکل مالی دارند. 40 سال در عرصه ی مربیگری و مدرسی فوتبال فعالیت کردم اما الان خانه نشسته ام. هیچ وقت با این فدراسیون کار نمی کنم. الان معلوم نیست اگر ای اف سی و فیفا مکلف کرده که مجمع برگزار شود، چرا نامه ی آنها را رسانه ای نمی کنند؟ اگر مجمع هم برگزار شود باز هم اعضا و دبیر و رئیس خودشان می شوند. کجا فیفا موافقت کرده است؟ نامه ی فیفا برای تشکیل مجمع فدراسیون کجاست؟
 
فوتبال ما با این مدیران رنگ خوشی نمی بیند
مسعود اقبالی گفت: با این وضعیت و این مدیران امکان ندارد فوتبال ما رنگ خوشی ببیند. فوتبال ما ورشکسته است. شکایت پشت شکایت. بدهی پشت بدهی. پول نداریم. تمام باشگاه های ما بدهکارند و اکثرمدیران هم غیرورزشی هستند و سیاسی اند. اینها نمی خواهند که فوتبالی ها سرکار باشند وگرنه امثال من که نباید در خانه بنشینیم. چندسال است می خواهند پرسپولیس و استقلال را خصوصی سازی کنند. این اتفاق چرا نمی افتد؟ هنوز هم فوتبال ما به جای اینکه دانش مربیان را بالا ببرد، برای قهرمان شدن دنبال جادو و جنبل هستند. این مسائل غیرفوتبالی و خرافی متاسفانه هنوز هم در فوتبال ما وجود دارد. این چه لیگ برتری است که هنوز مربیشان مدریک مربیگری ندارد، روی نیمکت می نشیند؟ 5 سال از مصوبه ی ای اف سی گذشته است که گفته همه ی مربیان لیگ های سطح اول فدراسیون های عضو باید  با مدرک "پروفشنال" روی نیمکت بشینند.